kızgın

1. mecaz Eş arayan (hayvan)
"Kızgın bir boğa."

2. mecaz Kızmış olan, öfkeli olan; mütehevvir
"Bir gün odama kızgın bir ihtiyar girdi, elindeki bir tomar kâğıdı neredeyse fırlattı masama." – Ayşe Kulin

3. mecaz Kızışmış bir durumda olan
"Çok kızgın bir fikir çarpışmasının üzerine gelmişim, kulak kesildim." – İsmail Hakkı Baltacıoğlu